Από εδώ έφυγε ο βασιλιάς Μέγης  (γιος του Φυλέα) το έτος 1228 π.Χ. με 40 πλοία και 2000 άνδρες για να συμμετάσχει στην πολιορκία της Τροίας, ύστερα από το κάλεσμα του Αγαμέμνονα, για την αρπαγή της Ωραίας Ελένης. Την εποχή εκείνη το Δουλίχι ήταν ένα από τα νησιά των Εχινάδων και σε απόσταση 2,5 χιλιομέτρων, στο νησί του Τρίκαρδου, ήταν το Νεώριο (αρχαίο ναυπηγείο) που σώζεται και σήμερα σε καλή κατάσταση. Εκεί υπάρχει και το αρχαίο θέατρο των Οινιάδων. Σήμερα τα νησιά αυτά είναι αφανή, καθώς έχουν προσχωθεί από φερτά υλικά του ποταμού Αχελώου.

Η εύρεση του Ομηρικού Δουλιχίου υπήρξε ομηρικό ζήτημα από τον 6^ο αιώνα π.Χ. όταν καταγράφηκαν τα ομηρικά έπη και δεν είχε ταυτοποιηθεί η γεωγραφική του θέση. Πρόσφατα, το 2020 ο ιστορικός συγγραφέας Λάζαρος Τσόλκας, με το βιβλίο του ’’Βρέθηκε το Ομηρικό Δουλίχι’’, το οριοθετεί στη λοφοσειρά Κατσά-Παναγιάς της Κατοχής Μεσολογγίου.